بررسی رابطه بین کیفیت زندگی‌کاری و از خودبیگانگی اجتماعی در بین دبیران دبیرستان‌های شهر تبریز

هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه کیفیت زندگی‌کاری و بیگانگی اجتماعی دبیران دبیرستان‌های شهر تبریز می‌باشد و روش تحقیق، پیمایشی است. جامعه آماری دبیران زن و مرد دبیرستان‌های شهر تبریز در سال تحصیلی 91- 1390 به تعداد 13247 می‌باشند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 373 نفر برآورد گردیده و نمونه‌ها به شیوه طبقه‌ای متناسب با حجم نمونه انتخاب گردیدند. گردآوری داده‌ها با استفاده از دو پرسشنامه محقق ساخته کیفیت زندگی‌کاری برگرفته از کیفیت زندگی‌کاری والتون و پرسشنامه استاندارد بیگانگی اجتماعی ملوین سیمن که ضریب پایایی آن‌ها به کمک آلفای کرونباخ که قابل قبول به­ دست آمد. به ‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از روش‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است. نتایج نشان داده که کیفیت زندگی برابر 10/12±87/44 و بیگانگی اجتماعی برابر 42/16±62/46 به‌دست آمده که هر دو در حد متوسط بوده است. بین کیفیت زندگی‌کاری و بیگانگی اجتماعی همبستگی معنی‌دار به‌دست آمد. هم‌چنین کیفیت زندگی‌کاری با هر یک از ابعاد بیگانگی اجتماعی به­ جز انزوای اجتماعی معنی‌دار و معکوس بود. یعنی کیفیت زندگی‌کاری پایین موجب بالا رفتن ابعاد بیگانگی اجتماعی در دبیران می‌شود.